Maatwerk is geen luxe, maar noodzaak
Wat werkt dan wél? Maatwerk. Semeijn beschrijft hoe zelfs kleine interventies – zoals persoonlijk werkdrukmanagement – al enorme impact hebben op het werkplezier én de duurzame inzetbaarheid van medewerkers. Het geheim? Mensen het gevoel geven dat ze ertoe doen.
Het klinkt simpel, maar het vraagt om lef. Want maatwerk vraagt om aandacht. Om dialoog. Om ruimte. En ja – om het besef dat niet alles in een dashboard past. Maar juist dát is wat het verschil maakt: wie het aandurft om te investeren in ontwikkeling, in flexibiliteit en in werkgeluk ziet mensen niet alleen beter functioneren, maar ook langer blijven.
Dat is geen kostenpost. Dat is duurzaam rendement.
Autonomie is geen recept
Een ander belangrijk punt dat Semeijn maakt: zelfsturing is niet heilig. Autonomie werkt, maar alleen als het past bij het type werk én de persoon. Zonder structuur of richting kan vrijheid ook leiden tot stress of verlamming.
Duurzaam HRM vraagt dus om nuance. Het is geen blauwdruk. Geen one-size-fits-all model. Het is een continu spel tussen kaders en ruimte, tussen vertrouwen en verantwoordelijkheid. En het vereist dat je als organisatie blijft luisteren, blijft leren en durft bij te sturen.
HR moet terug naar het hart van de organisatie
Wat ons betreft raakt Judith Semeijn hier aan de kern van de toekomst van werk: je kunt als organisatie geen duurzame impact maken zonder een sterk, mensgericht HR-fundament. HR moet terug naar het hart van de organisatie. Niet als uitvoerder, maar als strategisch partner. Niet als facilitair loket, maar als systeemveranderaar.
Bij ImpactWork zien we dat in elke transformatie: duurzame groei vraagt om nieuwe keuzes in leiderschap, cultuur én HR-beleid. In onze programma’s – van HR Transformation Advisory tot Employee Experience – bouwen we aan organisaties waarin de mensen niet de sluitpost zijn, maar de hefboom voor vooruitgang.
Want uiteindelijk is het simpel: je kunt geen B Corp zijn met een old school HR-beleid. En je kunt geen duurzaam merk bouwen op een cultuur waarin welzijn optioneel is.
De echte vraag is dus: hoe principieel wil je zijn?